Een onterecht ontslag op staande voet kan duur uitvallen. Met name als het gaat om een zieke werknemer. Een ontslag op staande voet is voor de werkgever nooit zonder (financieel) risico. De werkgever uit onderstaande casus zal met de kennis van nu vast wensen dat hij de zaken anders had aangepakt en daarmee € 25.000 had bespaart.
Situatie ontslag op staande voet
Wat was het geval? Een werkgever hoort van de door haar ingeschakelde privédetective dat haar zieke voorman bezig is geweest met het leggen van een oprit bij zijn woning. De werkgever meent dat de werknemer zowel tegen de bedrijfsarts als tegen haar heeft gelogen over zijn ziekte en dat de werknemer ondanks een verbod van de bedrijfsarts zware arbeid heeft verricht tijdens ziekte. Om deze twee redenen ontslaat de werkgever de werknemer op staande voet. Het ontslag op staande voet had terecht kunnen zijn, áls de werkgever de feiten juist zou hebben gehad. Maar dat had de werkgever niet. En daardoor strandt het ontslag op staande voet bij de rechter.
De kantonrechter Roermond[1] concludeert dat de werknemer de bedrijfsarts niet onjuist heeft geïnformeerd. Evenmin heeft de werknemer gelogen toen hij ernaar werd gevraagd in het kader van de ‘hoor-en-wederhoor’. Bovendien dateert het oordeel van de bedrijfsarts van 9 april 2018, terwijl de werknemer ergens in de week van 18-24 juni 2018 – dus ruim twee maanden later – aan de oprit heeft geklust. Het zou goed kunnen dat de werknemer meer werkzaamheden kon doen en strikt genomen was het hem niet verboden door de bedrijfsarts. Verder blijkt uit beeldopnamen dat de werknemer bij het werk aan zijn oprit (geassisteerd door zijn schoonzoon) betrekkelijk lichte fysieke inspanning heeft verricht. De kantonrechter vernietigt het ontslag op staande voet, de arbeidsovereenkomst is blijven bestaan en de werkgever moet het loon aan de werknemer alsnog betalen.
Billijke vergoeding
De werkgever heeft te grote stappen gezet in de ontslagprocedure en dat komt haar duur te staan. Door de handelwijze van de werkgever kan de werknemer niet meer terug naar het bedrijf. Ook al is het ontslag op staande voet onterecht gegeven. De werkgever had een privédetective ingeschakeld. Dit is een vergaande en ingrijpende maatregel. Uit het dossier blijkt niet dat de werknemer eerder aanleiding heeft gegeven tot zo veel wantrouwen. De kantonrechter vermoedt dat de werkgever uit was op ontwrichting in plaats van op waarheidsvinding.
TIP: check de feiten
Wat in de uitspraak van de kantonrechter goed naar voren komt, is hoe belangrijk het is om de feiten goed te checken vóórdat wordt overgegaan tot ontslag op staande voet. De kantonrechter wijst erop dat de werkgever bij de bedrijfsarts navraag had moeten doen in juni 2018 naar hoe de medische gesteldheid van de werknemer op het moment van de bestrating van de oprit was.
Als de werknemer ziek is, is een ontslag op staande voet nooit zonder (proces)risico. De zieke werknemer geniet extra bescherming. Ook als de werkgever meent dat de werknemer zijn re-integratie frustreert of wel in staat zou zijn passende arbeid te verrichten. In zulke gevallen – en dat benoemt de kantonrechter eveneens – moet de werkgever waarschuwen én het loon stop zetten. Dit is de sanctie die in de wet staat.
Bij een dringende reden moet u snel handelen. Maar ook weloverwogen. Een goed juridisch advies is onontbeerlijk bij een ontslag op staande voet. Hulp is essentieel voor het op een rijtje zetten van de te bewijzen feiten en het kiezen van de juiste strategie.
[1] Kantonrechter Roermond d.d. 5 oktober 2018, zaaknummer 7086966 \ AZ VERZ 18-116, AR Updates 2018-1190
Vragen?
Neem voor vragen contact op met, Henriëtte van Baalen, advocaat/partner/mediator team Arbeid, Medezeggenschap en Mediation.