Zo ook in een kwestie die onlangs speelde bij de rechtbank Limburg (lees het vonnis hier) waarbij een dispuut was ontstaan tussen een franchisegever en een door haar aangewezen leverancier. De franchisegever en leverancier hadden een leveringsovereenkomst gesloten op grond waarvan de franchisegever verplicht was om ervoor te zorgen dat de franchisenemers in het verzorgingsgebied van de leverancier van deze leverancier zouden afnemen. In de franchiseovereenkomst tussen de franchisegever en franchisenemers was bepaald dat de franchisenemers zoveel mogelijk moesten inkopen bij door de franchisegever aangewezen leveranciers.

Enige tijd later liet de leverancier aan de franchisegever weten haar groothandelsactiva, waaronder medewerkers en klanten, gefaseerd aan een andere groothandel over te gaan dragen. Deze andere groothandel – saillant detail – exploiteert een tweetal franchiseformules die rechtstreeks concurreren met de formule van de franchisegever. De franchisegever berichtte haar franchisenemers vervolgens dat zij konden inkopen bij een andere partij en zij ontbond de leveringsovereenkomst met de leverancier.

De leverancier was het niet eens met deze gang van zaken en startte een procedure bij de rechtbank Limburg om nakoming te vorderen van de leveringsovereenkomst. Tijdens de mondelinge behandeling bleek echter dat klanten, die een telefonische bestelling bij de leverancier wilden doen, werden doorverwezen naar de andere groothandel. Ook had de leverancier kennelijk al klanten en medewerkers overgedragen aan de andere groothandel. Hierdoor was de rechter er niet van overtuigd dat de leverancier nog wel feitelijk in staat zou zijn om leveringen te doen aan de franchisenemers. Het zou onder die omstandigheden volgens de rechter niet juist zijn als de franchisenemers zouden worden verplicht om exclusief zaken te doen met de leverancier.

Moraal van het verhaal: Als het op voorhand al duidelijk is dat je als contractspartij niet aan je eigen verplichtingen kan voldoen jegens een ander, dan kan je die ander niet verplichten om zijn verplichtingen jegens jou wel na te komen. Deugdelijke nakoming moet immers wel van twee kanten komen. Is daar geen sprake van dan biedt de wet aanknopingspunten om de ander in bescherming te nemen.

Vragen?

Heeft u vragen over deze blog, neemt u dan contact op met Menno de wijs