Bij vonnis in kort geding (http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOBR:2016:3653) heeft de rechter bepaald dat dit een merkinbreuk betrof. Gedaagde probeerde nog aan te voeren dat de Mexicano inmiddels een soortnaam geworden was en dat deze naam om deze reden door iedereen vrij te gebruiken zou zijn. De Vries wist echter voldoende aan te tonen dat de overige concurrenten andere namen gebruikten en dat zij als merkhouder zich voldoende inspant om haar merk te bewaken. Zo noemt Mora haar product bijvoorbeeld “Carrero” en Mekkafood noemt haar product “Ribburger”.
Gedaagde wist in het kader van het kort geding de rechter echter wel te overtuigen dat dat het uiterlijk van de Mexicano niet beschermd is. Zij voerde in dit verband met succes aan dat de onderhavige producten van de verschillende concurrenten allemaal een zelfde totaalindruk hebben en dat De Vries daarom ook niet het monopolie kan claimen op deze snack. Om deze reden kon door De Vries dus geen rechtsgeldig beroep op haar vormmerk worden gedaan. Overigens is hiermee nog niet gezegd dat het uiterlijk van de Mexicano inderdaad geen bescherming toekomt. De rechter oordeelt (slechts) dat nader feitenonderzoek zou moeten uitwijzen of het uiterlijk van de Mexicano inmiddels “is verworden tot soort” en door de consument dus niet meer als merk zal worden herkend. Dit zou dan tot vervallenverklaring van het merk kunnen leiden. Voor een dergelijk feitenonderzoek leent een kort geding zich echter niet. Het is dus nu aan De Vries of zij genoegen neemt met (alleen) bescherming van haar naam of dat zij ook wenst te blijven strijden voor bescherming van het uiterlijk van haar product.
Vragen?
Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met ons team IT, Privacy & Cybersecurity.