Tijdens de exploitatie van een gefranchisede onderneming zal de franchisenemer allerlei informatie en gegevens tot zijn beschikking krijgen door de verkoop van producten en diensten. Denk daarbij aan het soort en het aantal producten dat wordt verkocht en tegen welke verkoopprijzen. Dergelijke (omzet gerelateerde) gegevens, die doorgaans in het kassasysteem worden opgeslagen, kunnen relevant zijn voor een franchisenemer om meer inzicht in zijn onderneming te krijgen. En om zijn exploitatie bij te sturen als dat nodig is. Dergelijke gegevens zijn derhalve een belangrijke bron van informatie voor een ondernemer.

Belangrijk oogmerk van de Wet franchise is verstrekking van informatie in de precontractuele fase. Op grond van deze informatie dient een kandidaat-franchisenemer in staat te zijn om een reële inschatting te maken van de (financiële en juridische) risico’s die het aangaan van de franchiseovereenkomst met zich meebrengt. Per 1 januari 2021 is er door de invoering van de Wet franchise een specifieke informatieverplichting voor de franchisegever ingevoerd ten aanzien van omzet gerelateerde gegevens. Zo bepaalt artikel 7:913 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek (‘BW’) dat een franchisegever in de precontractuele fase tijdig een kandidaat-franchisenemer moet informeren over de mate waarin, de frequentie waarmee en de wijze waarop de franchisenemer kennis kan nemen van omzet gerelateerde gegevens die hem betreffen of voor zijn bedrijfsvoering van belang zijn.

Volgens de wetgever zou het in de praktijk voorkomen dat de franchisegever aan de franchisenemer aanbiedt om zijn boekhouding te doen, al dan niet via de boekhouder van de franchisegever, maar dat de franchisegever vervolgens de mogelijkheden van de franchisenemer tot kennisneming van diens eigen boekhouding beperkt. Voor wat betreft de informatie die in de kassasystemen wordt vergaard, merkt de wetgever op dat er (kennelijk) situaties zijn waarbij de franchisenemer niet (gemakkelijk) bij die informatie kan komen, omdat de franchisegever de systemen beheert en de franchisenemer dus afhankelijk is van de franchisegever. De wetgever heeft deze informatieverplichting dan ook ingesteld zodat een franchisenemer op voorhand weet waar hij aan toe is als hij toetreedt tot de formule.

Discussies over deze materie tussen franchisegevers en franchisenemers lijken vooralsnog echter meer uitzondering dan regel te zijn in de franchisebranche. Vaak zal een franchisenemer via zijn eigen kassasysteem alle benodigde informatie tot zijn beschikking hebben en niet (of slechts zijdelings) afhankelijk zijn van de franchisegever. Discussies daarover lijken in ieder geval niet zo’n aard en omvang te hebben in de praktijk dat het gerechtvaardigd zou zijn aandacht hieraan te besteden in een wet. De wetgever merkt overigens zelf ook op dat er discussies waren tijdens de consultatieronde of dergelijke situaties zich überhaupt zouden voordoen in de praktijk. Desalniettemin zag de wetgever aanleiding om artikel 7:913 lid 2 BW op te nemen, omdat franchisenemers op hun beurt hadden aangeven dit wel degelijk als een knelpunt te ervaren in een franchise-samenwerking.

Wat daar ook van zij – aangezien de Wet franchise per 1 januari 2021 van kracht is geworden, dienen franchisegevers bij het werven van franchisenemers uiteraard te voldoen aan deze informatieverplichting. Ook als de franchisenemers van hun formule – als gangbaar – via hun kassasysteem volledige toegang hebben tot alle relevante omzet gerelateerde gegevens. De franchisegever kan in dat geval volstaan met een enkele melding dat de franchisenemer kennis kan nemen van de betreffende gegevens.

Contact

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Menno de Wijs, advocaat, [email protected]