Werkgever kan transitievergoeding voor langdurig zieke werknemer terugvragen bij UWV

Misschien een open deur: de werkgever moet aan de werknemer een vergoeding betaald hebben, én de arbeidsovereenkomst moet geëindigd zijn wegens langdurige arbeidsongeschiktheid (de zogenaamde b-grond). De vergoeding kan de transitievergoeding zijn, maar ook scholingskosten of andere kosten die volgens de regels van de wet in mindering zijn gebracht op de transitievergoeding. De regeling geldt voor alle zieke werknemers van wie de arbeidsovereenkomst op of na 1 juli 2015 is beëindigd. Dus met terugwerkende kracht.

Voor de compensatie maakt het geen verschil hoe de arbeidsovereenkomst is geëindigd. De compensatie kan worden aangevraagd:

• als de tijdelijke arbeidsovereenkomst van de zieke werknemer niet is verlengd;
• als de arbeidsovereenkomst is opgezegd met toestemming van UWV;
• als de arbeidsovereenkomst is ontbonden door de kantonrechter;
• als de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden eindigt en een vaststellingsovereenkomst wordt opgesteld.

Vuistregel lijkt te zijn: het bedrag volgens de wettelijke berekening van de transitievergoeding. Het wetsvoorstel maakt wel uitzonderingen:

• De compensatie bedraagt maximaal de transitievergoeding waarop de werknemer aanspraak zou hebben op de eerste dag na het einde van het tijdvak waarin de werkgever gehouden was het loon door te betalen. Een werknemer langer op de loonlijst laten staan om zo een hogere transitievergoeding én een hogere compensatie te kunnen krijgen, is dus geen optie. Blijf ook op de re-integratieverplichtingen letten. De periode van een eventuele loonsanctie die UWV oplegt, telt wel mee voor de transitievergoeding van de werknemer maar niet voor de berekening van de compensatie.
• Voor de compensatie heeft het geen zin om een hogere transitievergoeding af te spreken. UWV compenseert niet meer dan waarop de werknemer recht zou hebben bij een opzegging na toestemming van UWV.
• De compensatie bedraagt niet meer dan het bedrag van het tijdens ziekte van de werknemer betaalde bruto loon. De reden hiervoor is, dat de minister van SZW wil voorkomen dat de kosten die de werkgever maakt tijdens ziekte cumuleren met de kosten van de transitievergoeding. Als de kosten van loondoorbetaling tijdens ziekte beperkt zijn, bijvoorbeeld bij een tijdelijke arbeidsovereenkomst, vindt het kabinet een volledige compensatie van de transitievergoeding niet nodig.

Stukken die het wetsvoorstel noemt, zijn:

• de arbeidsovereenkomst
• de toestemming van UWV voor opzegging danwel de ontbindingsbeschikking van de rechter of de vaststellingsovereenkomst
• bewijsstukken dat de werkgever (scholings)kosten die in mindering zijn gebracht op de transitievergoeding, daadwerkelijk heeft gemaakt
• verklaringen van de bedrijfsarts
• bewijsstukken waaruit blijkt vanaf wanneer de werknemer ziek is
• bewijsstukken van het betaalde loon tijdens ziekte

Hoewel dit niet expliciet wordt genoemd in het wetsvoorstel, lijkt het ons waarschijnlijk dat UWV ook zal vragen om een bewijs van betaling van de transitievergoeding aan de werknemer.

Als de Tweede en de Eerste Kamer instemmen met het wetsvoorstel zoals dat er nu ligt, kunnen werkgevers de compensatie vanaf 1 januari 2019 aanvragen bij UWV.

Volledige compensatie klinkt te mooi om waar te zijn. En dat is het ook. In een individueel geval kan de werkgever een vergoeding vragen voor de transitievergoeding. Maar over de gehele linie neemt de lastendruk voor werkgevers toe. De premie voor het Algemeen werkloosheidsfonds (Awf) wordt in 2019 verhoogd met ongeveer 0,5%. En structureel wordt de Awf-premie met circa 0,1% verhoogd.

Als het wetsvoorstel wordt behandeld in de Tweede Kamer, melden we dit uiteraard op onze website.

Bewaar in de tussentijd uw administratie goed!

Henriëtte van Baalen.

Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met Henriëtte van Baalen, Partner, Advocaat & mediator, Arbeid, Medezeggenschap & Mediation