Inderdaad: afgelopen donderdag had de kort gedingrechter de staking ‘goedgekeurd’. En dat terwijl de rechter voorzag dat de staking zeker hinder zou veroorzaken voor veel reizigers. Om zijn oordeel te onderbouwen hield de rechter een juridisch verhaal. Kort gezegd komt het erop neer dat de staking zou kunnen bijdragen aan de cao-onderhandelingen en dat de vakbonden het stakingsmiddel niet voortijdig zouden inzetten. Daar had ik overigens zo mijn bedenkingen bij. Een staking zou naar mijn mening alleen als laatste redmiddel moeten worden ingezet, dus als de werkgever niet meer zou willen onderhandelen. Dit was, voor zover ik weet, vandaag niet het geval. Daar komt nog bij dat door de staking niet alleen de werkgevers worden getroffen, maar ook veel onschuldige reizigers. Bovendien waren er meer files, wat ook voor de nodige economische schade zorgt.
Over de achterliggende reden om te staken, zei de rechter niets. Wel stond in het vonnis bij de ‘feiten’ genoemd dat de stakingen gaan over minder werkdruk en het tempo van de loonstijgingen. Een buschauffeur vertelde op NPO Radio 2 dat hij staakte om meer plaspauzes te krijgen. In de concept cao staat – zo vertelde de chauffeur – dat hij naar de wc kan ‘als de dienstregeling het toelaat’. Begrijpelijk dat hij die bepaling niet goed genoeg vond. Want wanneer laat een dienstregeling iets toe, als de werkgever die opstelt?
Ik keek nog even in de uitspraak van de rechter, maar las over dit laatste niets. Wel zouden volgens de rechter de meeste mensen zijn voorbereid op de staking, ook in ons omliggende landen. Oeps, die voorbereiding was er bij mij tot vanochtend niet. En vanavond? Toch maar weer in de file terug naar huis kruipen, maar dan voorbereid: niet te veel drinken op kantoor want in de twee uur reistijd naar huis is er weinig keuze aan sanitaire stop.
Vragen?
Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met Henriëtte van Baalen, Partner, Advocaat & mediator, Arbeid, Medezeggenschap & Mediation