Mag u deze zieke werknemer op staande voet ontslaan? Gaat het hier om schendingen van de re-integratieverplichtingen? En zo ja, vormen die een dusdanig dringende reden dat de werknemer geen dag langer in dienst kan blijven? Dit waren kort gezegd de vragen die de kantonrechter Lelystad moest beantwoorden.
De kantonrechter oordeelde dat de werkgever te snel is overgegaan tot ontslag. Hij had de werknemer éérst moeten waarschuwen en als dat niet zou baten, het loon van de werknemer opschorten of stopzetten. Daarnaast had de werkgever nagelaten een arboarts in te schakelen. Omdat de werkgever niet de wettelijk voorgeschreven handelwijze bij ziekte van een werknemer heeft gevolgd, is het ontslag op staande voet niet geldig.
Uit de houding van de werknemer leidde de kantonrechter af, dat deze geen herstel van de arbeidsovereenkomst meer wenste. In plaats daarvan moest de werkgever aan de werknemer een billijke vergoeding betalen van € 5.000. Daarbij komen nog de bedragen van de schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging en de proceskosten. Het te snelle handelen kwam de werkgever duur te staan: hij moest de werknemer in totaal zo’n € 7.500 betalen.
Kortom: een werkgever is géén bedrijfsarts. Een werkgever mag niet vaststellen of een werknemer wel of niet ziek is. Een werkgever mag ook niet vaststellen welke medische behandeling de werknemer moet ondergaan om weer fit voor werk te worden. Een werkgever mag niet denken dat hij zelf wel de re-integratie kan regelen van een zieke werknemer. En al helemaal niet een zieke werknemer op staande voet ontslaan zonder back-up van een bedrijfsarts en zonder eerst een loonsanctie op te leggen aan de werknemer.
Probeer dus niet zelf te dokteren. Raadpleeg tijdig een bedrijfsarts en/of arbodienstverlener. En als de werknemer écht niet meewerkt aan de re-integratie, helpen onze mediators en arbeidsrechtspecialisten u graag.
Vragen?
Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met ons team Arbeidsrecht, Medezeggenschap & mediation.