Pihl v. Sweden
Op 2 februari 2017 heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) uitspraak gedaan over de volgende kwestie[1]. De Zweedse heer Pihl was onderwerp geworden van een lasterlijke blog. Onder deze blog was ook een lasterlijke (anonieme) reactie jegens hem geplaatst. Hoewel de webhost de blog en reactie binnen enkele dagen had verwijderd, was de heer Pihl van mening dat de Zweedse overheid te weinig had gedaan om zijn privéleven te beschermen, door de webhost niet aansprakelijk te stellen voor het faciliteren van lasterlijke uitlatingen.
Het EHRM kwam uiteindelijk tot de conclusie dat de Zweedse overheid de webhost terecht niet aansprakelijk heeft gehouden. Zij overwoog hiervoor dat de reacties snel waren verwijderd en de webhost haar verontschuldigingen had gemaakt. Ook tilde het EHRM er zwaar aan dat de webhost een kleine non-profit organisatie was die geen breed scala aan volgers had. Tevens werd content niet gecontroleerd door de webhost voordat dit online werd geplaatst. De webhost had dus niet direct kennis van de lasterlijke content.
Richtlijn inzake elektronische handel
Deze uitspraak valt goed te rijmen met regelgeving over aansprakelijkheid van webhosts. In de richtlijn inzake elektronische handel zijn drie bepalingen opgenomen over de eventuele aansprakelijkheid van een dienstverlener[2]. Ik zal deze één voor één doorlopen[3].
Artikel 12 noemt “Mere conduit”, oftewel een doorgeefluik. Dit is de situatie waarin een webhost slechts informatie doorgeeft, zonder invloed hierover uit te oefenen. Een dienstverlener is niet aansprakelijk voor de doorgegeven informatie.
Artikel 13 noemt “Caching”. Dit betekent het tijdelijk opslaan van informatie. Een dienstverlener kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor tijdelijk opgeslagen content wanneer hij deze niet wijzigt, en slechts als doel heeft om latere doorgifte van de informatie doeltreffender te maken.
Artikel 14 noemt “Hosting”. Dit betreft het opslaan van informatie. Hieronder valt de bovengenoemde situatie waarbij een webhost de mogelijkheid biedt om content op een website te plaatsen. Bijvoorbeeld een blog of reactie. Als er negatieve content op een website wordt geplaatst is de webhost hiervoor niet aansprakelijk in de volgende twee situaties:
- Wanneer de webhost niet daadwerkelijk kennis heeft van de onwettige activiteit of informatie
- Wanneer de webhost, zodra hij kennis krijgt van onwettige activiteit of informatie, prompt handelt om dit te verwijderen of de toegang hiertoe onmogelijk te maken.
Bovenstaande bepalingen zijn geïmplementeerd in artikel 196c van boek 6 BW.
Conclusie: Wanneer is een webhost aansprakelijk?
Wanneer een webhost slechts informatie doorgeeft, tijdelijk opslaat of “host”, zonder deze informatie te wijzigen en kennis te hebben van onwettigheid, is een webhost niet aansprakelijk voor de content. Daar tegenover staat wel dat de webhost wordt geacht content te verwijderen wanneer hij van de onwettigheid op de hoogte raakt. Gebeurt dit tijdig, dan kom je er net als de Zweedse webhost goed mee weg.
Let er hierbij wel op dat ook wanneer een webhost wordt geacht op de hoogte te zijn van onwettige content, deze tijdig moet worden verwijderd. Wanneer hier sprake van is hangt af van de omstandigheden van het geval. De omstandigheid dat een ‘moderator’ is aangesteld om de reacties te monitoren kan een relevante omstandigheid zijn. Wel is nog van belang dat op het eerste gezicht niet altijd duidelijk is of iets onwettig is. Daarnaast kan de vrijheid van meningsuiting zich verzetten tegen het verwijderen van content. Als er echter geen twijfel over mogelijk is of iets onwettig is, dient het zo snel mogelijk verwijderd te worden. Het kan daarom zeker geen kwaad om af en toe de content van een website te controleren. Niet iedereen kan zich dus achter de anonimiteit van het internet verschuilen.
[1] EHRM 7 februari 2017, 74742/14, (Pihl v. Sweden).
[2] Richtlijn (EG) 2003/31 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt (‘richtlijn inzake elektronische handel’).
[3] Slechts de belangrijkste voorwaarden worden hier genoemd. Voor een volledig overzicht dient de richtlijn geraadpleegd te worden, dan wel art. 6:196c BW . Link richtlijn: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32000L0031&from=NL
Vragen?
Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met ons team IT, Privacy & Cybersecurity.