7 augustus 2010 - < 1 minuten leestijd
Een niet-openbare aanbestedingsprocedure maakt het mogelijk om met behulp van zogenaamde selectiecriteria, potentiële gegadigden uit te nodigen tot het doen van een inschrijving. Zo is het mogelijk om alleen ondernemingen tot de inschrijffase toe te laten die een vergelijkbaar werk hebben gerealiseerd. Voor aanvang van de inschrijffase wordt zo het kaf van het koren gescheiden.
De niet-openbare procedure werd onlangs gevolgd bij de aanbesteding voor het ontwerp van een universiteitsgebouw. In deze procedure hanteerde de aanbestedende dienst als selectiecriterium dat de inschrijver als referentie een ontwerp moest hebben gemaakt voor een grote collegezaal “met een oplopende vloer voor minimaal 250 personen”. De vraag in deze kwestie was of hieronder zitplaatsen moesten worden verstaan of dat staanplaatsen ook voldeden.
Het Europese Hof van Justitie heeft een aantal jaar geleden overwogen dat uit het gelijkheidsbeginsel in samenhang met het transparantiebeginsel volgt dat alle voorwaarden van een aanbestedingsbericht op een duidelijke, precieze en ondubbelzinnige wijze moeten worden geformuleerd, zodat alle behoorlijk geïnformeerde en normaal oplettende inschrijvers deze juist begrijpen en op dezelfde manier interpreteren.
In het geval van het ontwerp van de eerder genoemde collegezaal oordeelde de voorzieningenrechter dat van een behoorlijk en normaal oplettende inschrijver had mogen worden verwacht dat deze de capaciteitseis van het referentiewerk zo begreep en interpreteerde dat de zaal moest voorzien in 250 zitplaatsen. Het is immers niet gangbaar dat studenten tijdens een college staan, aldus de voorzieningenrechter.
Voor vragen of meer informatie kunt u terecht bij Per van der Kooi en Menno de Wijs, advocaten bouwrecht en aanbestedingsrecht.
Ook interessant?
