403-verklaring: let op de wettelijke vereisten!

In een 403-verklaring verklaart de ene onderneming binnen een concern (doorgaans de moedermaatschappij) hoofdelijk aansprakelijk te zijn voor de schulden van een andere onderneming binnen het concern (doorgaans een dochtermaatschappij). In het geval van een B.V. of een N.V. wordt deze verklaring op grond van de wet (artikel 2:403 lid 1 sub b BW) afgegeven na goedkeuring door de aandeelhouders. Vervolgens wordt de verklaring gedeponeerd bij het handelsregister van de Kamer van Koophandel (artikel 2:403 lid 1 sub g BW). Het gevolg hiervan is dat de jaarrekening van alle ondernemingen waarvoor de 403-verklaring geldt, mogen worden geconsolideerd. Zeker wanneer een moedermaatschappij meerdere dochtermaatschappijen heeft, scheelt dit veel administratieve en daarmee ook financiële lasten. Voor de onderneming die de 403-verklaring afgeeft, levert afgifte wel een risico op. Schuldeisers kunnen namelijk naar vrije keuze zowel de dochtermaatschappij als de moedermaatschappij voor het geheel aanspreken. Overigens betekent het deponeren van een 403-verklaring niet dat de moedermaatschappij automatisch aansprakelijk is voor alle schulden van de dochtermaatschappij. Lees hierover meer in een blog die mijn collega Tim de Vries eerder schreef.

In de wet is niet opgenomen hoe de 403-verklaring precies moet luiden. De wet bepaalt alleen dat de moedermaatschappij schriftelijk moet hebben verklaard “zich hoofdelijk aansprakelijk te stellen voor de uit rechtshandelingen van de rechtspersoon voortvloeiende schulden” (artikel 2:403 lid 1 sub f BW). De moedermaatschappij bepaalt zelf de uiteindelijke tekst van de verklaring. Dit gaat niet altijd goed. Iedere aanvulling op of afwijking van het hiervoor geciteerde gedeelte uit de wet kan betekenen dat de 403-verklaring niet in overeenstemming is met de wettelijke vereisten. Een concreet voorbeeld hiervan is het beperken van de aansprakelijkheid tot rechtshandelingen die met ingang van de 403-verklaring zijn verricht. In dat geval is sprake van een zogenoemde ‘ontoereikende’ 403-verklaring.

Het belangrijkste gevolg van een ontoereikende 403-verklaring is dat de dochtermaatschappij niet is vrijgesteld van de verplichting om jaarrekeningen te deponeren, omdat niet aan de wettelijke vereisten is voldaan. In dat geval wordt ten onrechte geen jaarrekening gepubliceerd, hetgeen kan leiden tot aansprakelijkheid van het bestuur. Een ontoereikende 403-verklaring betekent niet dat de moedermaatschappij daarom niet aansprakelijk kan worden gehouden voor schulden van de dochtermaatschappij. De moedermaatschappij is namelijk alsnog aansprakelijk voor de schulden waarvoor zij zich in de verklaring aansprakelijk heeft gesteld.

Indien uw onderneming een 403-verklaring heeft gedeponeerd of overweegt om dit te doen, is het van belang dat de tekst van deze verklaring voldoet aan de wettelijke vereisten. Het ondernemingsrechtteam van De Clercq helpt u graag bij het opstellen of controleren van een 403-verklaring.

Heeft u vragen over het bovenstaande? Neem dan contact op met Jarno de Graaf, advocaat Ondernemingsrecht.

Wilt u elke maand een overzicht van updates en blogs in uw mailbox? Klik dan hier om u in te schrijven voor de nieuwsbrief!