De kantonrechter meent dat een diergeneeskundige kliniek met drie artsen zonder enige vorm van assistentie moeilijk is voor te stellen. Het kan volgens de kantonrechter dan ook niet anders dan dat de nieuw aangenomen werkneemster (ongeacht dat zij als ‘hondentrimster’ is aangenomen), voor minstens een deel van haar werkzaamheden hetzelfde werk doet als werkneemster. Bovendien had de kliniek onvoldoende openheid gegeven over de wijze waarop de kliniek thans is ingericht, wat haar optreden in strijd met goed werkgeverschap maakt. Ten slotte zijn de gevolgen van de opzegging voor werkneemster op geen enkele manier gecompenseerd.
De kantonrechter oordeelt dat het ontslag kennelijk onredelijk is wegens een (op zijn minst een deel) valse reden. In het geval van kennelijk onredelijk ontslag, wordt de schadevergoeding in de regel niet bepaald aan de hand van een formule maar aan de hand van de gewone regels omtrent de begroting van schadevergoeding, waarbij rechters een grote mate van vrijheid hebben de hoogte te bepalen aan de hand van de concrete omstandigheden van het geval. De tool van www.hoelangwerkloos.nl wordt door kantonrechters steeds vaker als handvat gebruikt om de hoogte van de schadevergoeding te beoordelen ingeval van kennelijk onredelijk ontslag. De kantonrechter zocht in deze procedure desondanks aansluiting bij de kantonrechtersformule, die in beginsel alleen gebruikt wordt bij ontbindingsprocedures. Het gaat volgens de kantonrechters hier namelijk niet om het benaderen van de financiële gevolgen van de opzegging voor werkneemster omdat er vanwege de valse reden van opzegging geen sprake had hoeven zijn.
Een neutrale vergoeding (C = 1) op basis van de kantonrechtersformule zou echter een hoger bedrag zijn dan door werkneemster is gevorderd. De kantonrechter wijst daarom het volledig gevorderde bedrag toe en gaat voorbij aan het (gestelde) financiële onvermogen van werkgever omdat deze in strijd heeft gehandeld met het goed werkgeverschap.
Vanwege de Wet werk en zekerheid komt per 1 juli 2015 de mogelijkheid van een kennelijk onredelijk ontslagprocedure én een vergoeding op grond van de kantonrechtersformule te vervallen. Deze formule maakt plaats voor de transitievergoeding. In een aantal gevallen wordt het voor rechters mogelijk naast de transitievergoeding een aanvullende billijke vergoeding toe te kennen. Bovengenoemde uitspraak is interessant in het licht van deze billijke vergoeding. Rechters zullen de billijke vergoeding namelijk nader moeten invullen: het “muizengaatje”. Is hier misschien (toch) een rol voor de kantonrechtersformule weggelegd?
Bron: Kantonrechter Maastricht 6 augustus 2014, ECLI:NL:RBLIM:2014:6292
Heeft u vragen over dit artikel, neemt u dan contact op met ons team Arbeidsrecht, Medezeggenschap & mediation.